სიონში შუბლზე რომ გეფარა მუხის ფოთოლი ვეება ლოდად გადაიქცა. ის ლოდი ფარავს ახლა ჩვენს სახელს, მაგრამ საქმე იცოცხლებს მარად. შენ რომ ააგე შენი ხელით ციხე-გოდოლი, ჩვენ დავაქციეთ. შეგაგინეთ, როცა გვაკურთხე, როცა დაგვლოცე - შიგ სახეში შემოგაფურთხეთ!.. ასეთები ვართ ჩვენ - სამშობლო ქვეყნის გამცემი ნაძირალები და მარადი ქონდრისკაცები! შენახული გვაქვს შენი შუბლის გამხვრეტი ტყვია ოქროს ლუსკუმით. სამეუფო მიწას რომ სცხია - იმ შენი სისხლით თუ აღდგება ვინმე შენებრი მოსაკვდინებლად მივვარდებით ისევ ჭენებით!.. ასეთები ვართ ჩვენ – სამშობლო ქვეყნის გამცემი ნაძირალები და მარადი ქონდრისკაცები! "მარად და ყველგან" - რომ ამბობდი, ჰო, მარად, ყველგან, აწ და მარადის და ყოველთვის დაზრდილებს შენგან შენსავ ბუნაგში დავუხოცავთ იმ მურა ლეკვებს, რომ არასოდეს შენნაირთა არ იყო მეკვლე!.. ასეთები ვართ ჩვენ - სამშობლო ქვეყნის გამცემი ნაძირალები და მარადი ქონდრისკაცები! ასეთები ვართ და ვიქნებით მუდამ, მარადღე ჩვენ ასეთები, რომ არასდროს მკვდრეთით არ აღდგე! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |