აგერ ჩვენი ყველაწმინდა,

ნიკორწმინდა,

ნინოწმინდა,

მე კურცხალი სიხარულის

ღაპაღუპით გადმომცვივდა.

აგერ წმინდა გიორგია,

იქით წმინდა მარიამი

დილის მზესი გახვეული

სულ ოქროს ცვარ-ნამიანი.

მე თავს ვუხრი წინაპართა

ხელით ნაგებ ტაძარს ყოველს,

ნათლის მთოველს

კვირაცხოველს,

ძელისცხოველს.

ჯერ სადა ხარ,

თავად ნახავთ,

თუ ვარ საქართველოს შვილი,

ჩვენს ტაძრებს და ციხე კოშკებს

სულ ფეხდაფეხ შემოვივლი.