I

აი დავმშვიდდი! - აღმომხდა ლოცვა

და მწუხრი ჩემი ცრემლმა წარხოცა...

ვიხილე, ღმერთო, ცეცხლთა-მფრქვევი თვალები შენი

და აღევლინე, მოიბურე ღრუბელთ რიდენი.

ცრემლთ ნიაღვარს, ნეტავ, ჩემი

სამლოცველო წარეტაცნა, -

ანგელოზმა სახე შენი

გულს გვირგვინად რად დამაწნა?

რომ შენ ღმერთი ჰყოფილიყავ,

მე - ქურუმი - ასე მსურდა;

რომ შენს ტრაპეზს ცეცხლი ჩემი

დამწვარიყო... და აღსრულდა.

II

უხილავ იქმენ! უხილავ იქმენ! -

მე მსურს ერთ-ურთი კვლავ ვეძიოთ ჩვენ.

ზეგარდმო ღმერთი,

შენა ხარ ერთი...

ნაყოფიერ მყავ - შთამბერე ძალი,

რომ აღვადგინო კვალად ტაძარი,

შევღაღადო ცას,

მივმართო ლოცვას!