შენ უცებ გაჩნდი,

თოვლივით გაჩნდი

და შემაგებე ღიმილი სითბოდ,

შენ თითქოს ჩემში რაღაცა დაგრჩა

და წასაღებად მოხვედი თითქოს.

შენ უცებ გაჩნდი,

ლანდივით გაჩნდი

და დიდდებოდნენ ლანდები ხეთა,

მთების ნისლივით მაინც ვერ ამცდი,

შენ - ბრწყინვალებავ გარდასულ დღეთა.

და მოიტანე სხივი ულევი,

მანძილი შორი მიწიდან მზემდე,

ასე ჩნდებიან ნაკადულები,

დიდი თოვლის და წვიმების შემდეგ.