ღრმა ჯურღმული წარსულისა, ჩემო ენქიდუ!

გზა გამიკვლიე, პასუხს ჩავწვდე იდუმალყოფის -

წამიერებამ ვით შეჰყარა ასე თანხმობით

ფოტოზე ოთხი ძმადნაფიცი კრაველის ქუდით.

რაზეც გაგვაკრეს, იგი ჯვარი გულზე გვეკიდა...

სისხლი წვეთავდა პერანგიდან მუქაფად ოფლის...

მაინც რად უნდა იყოს კაცი უკმაყოფილო,

განა ღვთაებას ხატად თვისად თავად არ ქმნიდა?

ვინ მოაღწია ურუქს - ქალღმერთ ინანას ქალაქს.

შემოეფეთა დედოფალი ციურ სახლიდან;

მისი რჩეული ვინ არს ახლა თამუზის კვალად...

და საკრალური ქორწინებით როკავს რახილთან.

ცხადს გადმოევლო... მხრით მოჰქონდა მზის თავისქალა,

ვიღაცა იდგა წყვდიადში და ტყვიას გვახლიდა.