რა გული დავაგე შენად სარებლად, მუნითგან ვარდს გიფენ მითამ არებით! ვიცი, დღენი მისხენ შენდა მარებლად, მისთვის თავს შეგწირავ მითამ არებით!
მით მოჰკალ ბულბული და მან დარია; კვლავ ემი სალბუნი დამანდარია; თუ მწყლავ, ნუ განმაგდებ მითამარებით!
არ იდრიდი მთენთა ამარეს არა. აწ არღა მომხედე ამარეს არა, მე სხვათ მიცნობ სხვისა მითამარებით!
ვინ უწყალოდ გული დაიარედა! შენთვის მკვდარს ყარიბზედ დაიარედა, ნუ თუ კვლავ მაცოცხლო მითამ არებით! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |