შოთა ნიშნიანიძეს
მიხარის შენთან გატეხა პურის, და შენი ჯიღა თვალების სითბო, ასე ალალი და ასე ძმური - ერთი შეხედვით სულ სხვა ხარ... თითქოს... შენ ლექსების ლერწმოვანები გადარეკლილა ვეფხვის თვალებში ეგ სიყვარული არ დამანებებს სიტყვა გაკადრო გულის გარეშე, სხვა პოეტებსაც არ ვედავები - ყველასი მიყვარს ლექსი ნამდვილი, - ვისაც არასდროს ეცოტავება ორი მტკაველი დედის მანდილი ვინც ვაჟკაცია მართლაც მართალი ლექსით, ოცნებით საქმით, მიზნებით, ვინც დღენიადაგ მამულს დაჰხარის და ღამე სძინავს ფესვის სიზმრებით! |