|
შენა ხარ ჩემი დიდი სიზმარი და მოლოდინი სიზმარში სახლობს, გამოქცეული უმადურობას, დასახლებული ტკივილის ახლოს. და როცა ფრთები ცას შევატოვე, დამრჩა იმედად შენი ნუგეში, მონანიება და სიმარტოვე. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • თეიმურაზ ლანჩავას პოეზია |
