ჩემი ცხოვრების სევდიანი გზა და სავალი

თუ წამიერად წუთისოფლის ზღვართან დაება

და თუ უეცრად კვლავ გიხილე, ჩემო ღვთაება,

და დავინახე, რომ დაგეტყო წელი მრავალი

და მზეც რომ ჩაქრა შენს სახეზე ამომავალი

და ოქროს ნაცვლად თმაში ვერცხლის ქსელი გაება

და თუ დავძლიე მეც სიმხდალის ყველა ვაება

და აღარ დამრჩა არც აწმყო და არც მომავალი,

გულისნადები გაგიმხილო მაშინ ეგება

და გაგახსენო დრო და ჟამი... ის წუთი, ოდეს

ამქვეყნად შენი სიყვარული შემომეგება,

და რომ ეს გრძნობა მე სიცოცხლის ბოლომდე მომდევს

და რადგან ფეხქვეშ გზა-სავალი აღარ მეგება,

გაგანდობ გრძნობას, რომ ტკივილი აღარსად კრთოდეს.