მოედნიდან მოვედინე, როგორც თათრის ხონთქარი, შენი კარის პოეტი ვარ, შენს კარებზე მომდგარი. არ იღება კარები, აგრე როგორ გეკადრება, კარს რომ არ ეკარები. ისე როგორც ფანჯარა, ვინაც კოცნა არ იჩქარა, უკოცნელი დამრჩალა. იმ ქვეყანას მისულა, რაც დაიკლო აქ ასულმა, იქაც ვერ აღისრულა. ისე, როგორც ფანჯარა, ვინაც კოცნა არ იჩქარა, უკოცნელი დამრჩალა. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |