|
საყვარელ ხელებს შეშლილივით დავეწაფები, ბროლის თითები, მზისგან სავსე ალისფერ ღვინით, მე დამათრობენ: გავეგები, გავენაბები! პოემას უვრცესს დაერქმევა: ალვა და სურო. იქ შორეული მხარეები უნდა გამეფდეს! ოჰ! ეს იქნება აღტაცება ჩემი ნამდვილი, რომელიც დათვლის შენს თითებზე დამსხვრეულ ბეჭდებს. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • გალაკტიონ ტაბიძის პოეზია |
