ლექ­სის წე­რა რთუ­ლია

აზ­როვ­ნე­ბის მწვერ­ვალ­ზე

ფიქ­რი გა­დარ­თუ­ლია

ათას­ნა­ირ წვრილ­მან­ზე

რა ჭა­მო რა და­ლიო

ან რა შმოტ­კა ჩა­იც­ვა

და ცხოვ­რე­ბა გა­ლიო

ისე წე­სი და­იც­ვა

მეც დრო­ე­ბას ვერ­გე­ბი

ამოჭ­რი­ლი ნაწ­ლა­ვით

მორ­ჩა შო­რი გეგ­მე­ბი

სულს ვა­კა­ვებ ამ წა­მით

რა­ღა დარ­ჩა სა­დარ­დო

თუ რა­ცი­ონს და­ვად­გენ

ცხოვ­რე­ბა რომ გა­დავ­დო

მე­რე რო­გორ აღ­ვად­გენ

ფეხს არა ვდგამ იმ მხა­რეს

შევ­ხ­ვ­დე პრო­ვინ­ცი­ე­ლებს

სა­დაც გუ­ლი სი­ხა­რულს

ვე­ღარ ან­ხორ­ცი­ე­ლებს

სა­დაც და­ძა­ბუ­ლი ვარ

ან­და სევ­და მაკ­ლია

რად­გან მე ის გუ­ლი ვარ

ვი­საც ჭკუა აკ­ლია

რად­გან მე ის ფიქ­რი ვარ

ში­ში რო მაქვს სას­რუ­ლის

მო­მავ­ლის­კენ მივ­ქ­რი­ვარ

გა­ცოცხ­ლე­ბით წარ­სუ­ლის.