...და სიბნელიდან გამოდის ბავშვი, რომელსაც ბევრი სინათლე სურდა, რომელმაც უცებ იპოვა ქარში დიდი მსგავსება საკუთარ სულთან.
სხვისთვის განკუთვნილ ვნებებით სავსე, და ცას უყურებს უკვე შორიდან და აღარ ცდილობს აფრენას ცაზე.
ის, რაც ოცნებებს და სიზმრებს ერთვის მე შენ გგულისხმობ... საიდან მოდის ამდენი ფიქრი შენზე და შენთვის! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |