იუბილარის სავარძელს

ცალკე დაუდგეს კარავი

და ყვავილების კარავში

დასვეს -

ბატონი არავინ.

ზოგმა

ადრესი მიართვა,

ზოგმა

ზეპირად ინება,

აქებდნენ ბატონ არავის -

ბატონი არავინები.

ერთმა ექსპრომტიც მიუძღვნა,

სახუმრო

და საქილიკო,

ქალბატონ არავინას და

პატარა არავინიკოს.

ბოლოს,

როდესაც დაწყნარდნენ

და ტაშიც დაცხრა ცოტათი,

ადგა ბატონი არავინ -

დუმილის დიდი ოსტატი,

დუმილით დაადასტურა

თავისი დარდიმანდობა

და სავსე დარბაზს აჩუქა

სამმარცვლიანი:

მა-დლო-ბა!

… დირექტორი კი

ფიქრობდა

დღევანდელ შემოსავალზე

და თვალებს ვერ აშორებდა -

ორგზის ცარიელ

სავარძელს.