როცა ელი და არ მოვა,

არც მტერი, არც საყვარელი,

ძნელია...

უარესია,

როცა არავის არ ელი.

გსჯიან და თავსაც ვერ იცავ,

არც ვინ გყავს დარდის გამგები,

ძნელია...

უფრო ძნელია,

როცა კვდები და არ კვდები.

გწყურია, წყალში იხრჩობი,

თავზე გადაგდის ზვირთები,

ო, უფრო საშინელია,

როცა ქრები და ინთები.

მიდიხარ, ტოვებ ბრძოლის ველს,

მტრებს, მოშურნეებს, ბატონებს...

მწარეა... 

უფრო მწარეა,

როცა არავის არ ტოვებ.