ისევ მესიზმრე წუხელი,

ჩუმად გინთებდი სანთელს

და სიყვარული უთქმელი

ანგელოსებმა გათქვეს.

ქარმა და წვიმამ წაიღო,

ჩიტმა ატარა ფრთებით,

მთელმა ქვეყანამ გაიგო,

მთელი ქვეყანა მღერის.

ჩვენ ერთ საყდარში ვილოცეთ,

ერთად ვანთებდით სანთელს. 

რა კარგი იყო სიცოცხლე

იმ სიყვარულით სავსე!

შენთვის ყველაფერს გავუძლებ,

გულში სიამის მომფენო,

ჩემი სიცოცხლის საუნჯევ

და ჩემო წუთისოფელო.