სიტყვა თითქოს აზრს ვერ იტევს,

მზეს და მთვარეს ერთ ბილიკზე უვლიათ, -

ნუ დავუშვებთ გაზაფხულის ექსპერიმენტს,

გაზაფხული მაინც გაზაფხულია!

გული ჩემი, დღეს რომ მიტევს,

დარდია და წყლულია, -

ნუ დავუშვებთ სიყვარულის ექსპერიმენტს,

სიყვარული მაინც სიყვარულია!

მაინც ვიფრენ, ფრთებს რომ მჭრიდნენ,

რა ვქნა, კვნესით შევღაღადებ ზენაარსს, -

ნუ დავუშვებთ დედაენის ექსპერიმენტს,

დედაენა მაინც დედაენაა!

რა ვუყოთ, რომ ლექსს ვწერ მძიმედ,

აღარც მთაა თითქოს, აღარც მდელოა, -

ნუ დავუშვებთ საქართველოს ექსპერიმენტს,

საქართველო მაინც საქართველოა!