ფრიალებს ჩემი მერმისის დროშა

იჭვის ქიმზე და ბილიკზე ბეწვის,

ვერ მიმკითხავა იღბალი ბოშამ

და ხელისგულზე ოცნება მეწვის...

შენ დგახარ ჩემთან, სიკვდილზე რთული

და უფრო იქით, სიცოცხლის მიჯნის...

დამდგარა ჟამი გაუხსნელ გულის

და ხელუკუღმა დამხობილ ფინჯნის...

...და შენც ნუ ეძებ ჩემში ქირომანტს

როცა მე თვითონ ხავსს ვეჭიდები,

და თვით არ ვიცი, რისთვის ვჭირდები

ცხოვრების ჩემის უნაპირობას...

...შორს სასაფლაოს სიმშვიდე მოჩანს,

გასავლელია ბილიკი ბეწვის,

ვერ მიმკითხავა იღბალი ბოშამ

და ხელისგულზე ოცნება მეწვის...