ჩემზე მეტი სიმდიდრე სულთანს არ აბადია!

ცალი ხელით ქალი და ცალით - ღვინის ბადია!

- ჰე, ჩააქრეთ სანთელი! მე ის აღარ მჭირდება,

როცა გვერდით მოვისვამ ტურფას, სახებადრიანს.

მე სულ ღვინო მწყურია, მე სულ ღვინო მწადია,

მაგრამ მისი დალევა უშენოდ რა მადლია!

ჩემი ყური ყოველთვის დაფა-ზურნის ჰანგს ეძებს,

ჩემს თვალს მუდამ ქალის და ღვინის მზერა სწადია.

ჰე, სუფრაზე ამაოდ მუშკი არ მოასხურონ,

შენს დალალთა სურნელს ხომ მუშკის სურნელს ადრიან.

პირში შაქარს ნუ მიდებ, შენი ბაგე მაწვნიე,

ის ხომ უფრო ტკბილია, ის ხომ უფრო ყანდია.

რას მიქვია სახელი, სახელს მე ის მიხვეჭავს,

რომ ჩემს უგვან ქცევაზე ხმები ქვეყნად დადიან.

დარდიმანდი და ლოთი რაღა მარტო მე მნახე,

ჩვენს ქალაქში სუყველა სარდაფებში აგდია.

ნუ მიძაგებ მოჰთასიბს, ისიც დაგვიჭკვიანდა,

ჩვენში მასაც ლოთისთვის თავი გაუყადრია.

ჰეი, ჰაფეზ, ღვინო და სატრფო არ მოიშორო,

თორემ, ხედავ, დღეები როგორ სწრაფად გადიან.