ხუცესი შემხვდა ხატის კარს, თავისიანად მიგულა, ჯერ იახსარი ადიდა, მერე მომმართა ჯიქურად: მაფიქრებს მათი სიმრავლე, ჩამოურიგეთ სილები, თორემ ბოლოჟამს ინანებთ. და ბრძოლისათვის მოთელვა, სიმტკიცე ჭირის ამტანი, შემართებაც და მოთმენაც!.. მხრებზე ნაბადით შავითა, გმობდა უხამსს და უწესოს, ღვთით კურთხეული რაინდად. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |