|
მტკივან გულს მხოლოდ ლექსი ახარებს, ლექსი ამშვიდებს სულის ფეთებას, როცა ბუღრაობს რითმა სახარე, მოულოდნელად ისევ თენდება. ჩემი ცხოვრება გამოჭრილია მრუდე არშინზე... და თეთრ ღამეებს ემახსოვრება, რომ ლექსის წერით სიკვდილს ვაშინებ. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • გიორგი გიგაურის პოეზია |
