|
ვარ ასეთი, ვარ ყოველთვის კენტი, ჩამოეშვა მოგონების ფარდა. და, ძვირფასო, მე რა მინდა მეტი ამ სიცოცხლის და ლექსების გარდა.
არ ველოდი მე ამნაირ მოღლას. მე ლექსები გამაფრენენ ცაზე, მე ლექსების სიხარული მომკლავს. |
პოეზიის გვერდი • • •  • • • ტერენტი გრანელის პოეზია |
