გინდაც დიდი, გინდაც მომცრო,

თით-თითოდ, წყება-წყებად,

ყველა ვიღაცისთვს ცოცხლობს,

ყველა ვიღაცისთვის კვდება.

ყველა ვიღაცისთვის მღერის,

ყველა ვიღაცისთვის ტირის, -

სიხარულით ანაფრენი,

მწუხარებით განაწირი.

ყველა ვიღაცისთვის შრომობს,

ყველა ვიღაცისგან ითლის,

ყველა ვიღაცასთან ლომობს

და მოგებულს ჩუმად ითვლის.

ყველა ვიღაცაზე ზრუნავს,

ყველა ვიღაცაზე ლაყბობს,

ვერ აუდის ლოცვა-კრულვას

ეშმაკის თუ ხატის საყმო...

ყველა ვიღაცისკენ ილტვის

და სასურველს ყველა ზვერავს,

ითქვიფება მღვრიე ზვირთში

სულის წვა და ბედისწერა.