რამხელა გზას დავადექი

სულ მარტო, ფეხით,

ქალაქის ქუჩებს დილის ნისლი დაჰკრავს ლაქებად,

გადაუარა გრიგალმა ქალაქს

და კედლები გრიგალისფერ მტვერმა დაფერა.

ჯერ სძინავთ ალბათ გადარჩენილ უცოდველ ასულთ

და ესიზმრებათ ვარდისფერი ცისფრად სიზმრები,

რომ ათხოვებენ და უზადო ხვდება დედოფალს

ფარჩით მორთული სპილოსძვლისფერი პალანტინები.

სძინავს მთელ ქალაქს,

მხოლოდ ჩემი ცოდვილი სული

დაძრწის ქუჩებში და სევდიან პრინცესას ეძებს,

თუ გაიღება სადმე კარი ხავერდდაკრული

და სასწაული გააშიშვლებს უხორცო ხელებს.

სძინავს მთელ ქალაქს,

იმედია, ბედის ბორბალი

თავის უხმო ღმერთს ამ ქუჩებშიც შემოახედებს.