დედა უეცრად სხვაგან წავიდა, ოჯახში საქმე დაგროვდა ბევრი, არავინ არი - სკამს და მაგიდას რომ გადაწმინდოს სამი დღის მტვერი. შემოვა, სიტყვას არ იტყვის ზედმეტს, მე ვესალმები მეზობელს კეთილს, როგორც შეჰფერის ჭეშმარიტ ჯენტლმენს. ქალის მდიდარი სხეულით სავსე, დაფეთებული მზერა ღარიბი აწყდება კედლებს, აწყდება ვაზებს... სარკეებიდან მაფრთხილებს დედა, რომელიც მკაცრი თვალით აფასებს ჩემი ცხოვრების ყოველგვარ დეტალს, და მხოლოდ ადგილს ვპოულობ შემდეგ, შემდეგ გავდივარ სუფთა ჰაერზე, როგორც შეჰფერის ჭეშმარიტ ჯენტლმენს.. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |