შადრევნის ახლო ბუჩქი ყვავის თუ მარმარილო... შრიალებს ბედი, ბედი მწარე და სასაცილო. მოგონებები დაფრინავენ და გზა უყურებს. ინძრევა მიწა ღამეების ჩქარი ჭენებით. ქარებს წუხელის აუყრიათ მზის ლიანდაგი. ადის და ჩადის ცაში მთების უღელტეხილი. საღამო ჰქრება და ხეებზეც სძინავთ ჩიორებს. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |