ის მახსოვს -

შენში რომ

შენზე მეტს ვეძებდი,

და შევრჩი ასე

ამ ბებერ წლებს;

მაშინ მიყვარდი და

უშენოდ ვერ ვძლებდი,

ახლა მიყვარხარ და -

ვძლებ!

მაშინ მეც გეგონე

ჩემზე ერთით მეტი -

შენც რომ დაეძებდი,

ვით მე;

მაშინ მიყვარდი და

სიყვარულს ვერ ვითმენდი,

ახლა მიყვარხარ და -

ვითმენ!

შენ ჩემგან კი არა,

შენგანაც წახვედი,

გახსოვს ის? -

„დაიცა ქალავ!“

მაშინ მიყვარდი და

სიყვარულს ვამხელდი,

ახლა მიყვარხარ და -

ვმალავ!

ახლა ის კაცი ვარ

ოდნავ რომ ანათებს,

ამ სოფლის

ტალახში გდებით...

მაშინ მიყვარდი და

სიკვდილი მომანატრე,

ახლა მიყვარხარ და -

ვკვდები!