მცოდნოდა მაინც ნეტავ ადრევე,

როდესაც ახლად ვიწყებდი მხოლოდ,

რომ სტრიქონები გკლავენ, გღადრავენ,

გაგგუდავენ და გიღებენ ბოლოს.

სჯობდა, მაშინვე მეთქვა უარი,

დასაწყისშივე, ფრთებს სანამ ვშლიდი,

რასაც ვითომცდა შორით ვუარე.

მორიდებულად, კდემით და რიდით.

მაგრამ სიბერე - ეს არის რომი,

ვინც მსახიობის თამაშის ნაცვლად.

არის ნამდვილი სიკვდილის მდომი,

სწყურია ნაღდი სისხლისგან დაცლა.

და როცა გრძნობა ათავთავდება,

სცენას მოდგება მონა ნადაგი.

აქ ხელოვნება უკვე თავდება.

და სუნთქავს ბედი და ნიადაგი.