ბევრზე ვთქვი ბევრჯერ უარი

თავს ამით კი არ ვიმართლებ,

ვერც სხვა მიქამდა უარესს,

რაც საკუთარ თავს დავმართე.

მზის ცხელი მედო ლაგამი,

ვღეჭდი, ვამტვრევდი, ვღუნავდი,

ვიყავი, როგორც საგანი,

მაგრამ მიკრული უნაგირს...

ვიარე, სად არ ვიარე,

სად ვის ვუმტვრიე კარები,

ვიყავი, როგორც იარა,

ცივი და შეუბრალები...

სისხლი მაძლიეს - სისხლი ვსვი,

მჩეხდნენ, ვიბრძოდი,

ვკიოდი...

და სიცოცხლიდან სიკვდილში

ნისლივით მიმოვდიოდი.

ნალეწი მზის და მთვარისა

ჩემ წინ ლოდებად ეყარა,

ღია მაქვს თხემი თავისა,

შიგ შენსას ვხარშავ ქვეყანას...

არ ვჯავრობ არარც არაზე,

არც რას ვიტკიებ ადვილად

და სამყაროთა გავაზე

დავცურავ მგლისფერ ნაგრილად.