მე ვთამაშობდი დედობანას სულ ცოტა ხნის წინ, მყავდა თოჯინაც ვითომ ჩემი რომ ერქვა შვილი, და ამ თოჯინას ჰყავდა მამაც, მეზობლის ბიჭი, გაცინებისას რომ უჩანდა მოცვლილი კბილი. ჩვენ ვთამაშობდით სახლობანას, როგორც დიდები, მებლანდებოდა ფეხზე დედის კაბის არშია, გავიზარდეთ და დღეს ერთმანეთს არ ვერიდებით, რადგან ბინძურად არასოდეს გვითამაშია. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |