ყრმა იშვა პატარა... "დიდება მაღალთა შინა ღმერთსა" - გალობდნენ მაშინა. ზეგარდმო თხრობილი, ქვეყნადა შობილი, კაცთა ძედ მკობილი, ღმერთად ცნობილი. იესო ქრისტე სახელად ეწოდა დასაძახელად, - გამოჩნდა მხსნელია, განათდა ბნელია! სახმილი ნელია, აღარა ძნელია! ხმა გვესმა გასახარელი: მოგვცა ძე საყვარელი! აწ ერნო, იხარეთ, სიბრძნენი იხმარეთ, რაც მოგცათ, იკმარეთ, ეს ნუ გაიკმარეთ. ძედ სიტევა ღვთისა მოვლინდა; კაცთა ძედ ქვეყნადა ვლიდა: სნეულთა ულხენდა, ბრმათა თვალს უხელდა, მკვდართა აღუდგენდა, წყალს ღვინოდ უქცევდა... |
დავითიანი / პოემა • • • ![]() |