რადგან ყვავივით თბილი ქუდი თავს არ ეხურა, ერთხელ ზამთარში გაიყინა ცაში ბეღურა. ის შურდულივით გზის ნაპირას თოვლში ჩავარდა. ისე რომ ვერც კი შეამჩნია თავზე დააჯვა. და წამოიწყო მზის ნახვისას დილის გალობა. პირი დასტაცა და ტყისაკენ წააცუნცულა. და აქედან კი ჭეშმარიტი სამი მორალი რომელთ ჩამოთვლა იმედია ყურს არ დატანჯავს: სიბინძურიდან თუკი ვინმემ ამოგათრია. როცა ყელამდე ძღნერში ზიხარ ჯობს არ იმღერო. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |