გავაღე კარი… მეძახდა ვიღაც, ვერ მივხვდი უცებ-ხმა იყო ვისი. წითლად მოჩანდა შარაზე თიხა და წვიმდა, როგორც აპრილში იცის. მერცხლის ბუდეს რომ გინახავ ჭერთან. ქარს კოკებივით მძიმე ღრუბლები თებრონესავით მოჰქონდაჩემთან. ან ჩუმად მოსვლა ირჩიო უფრო. მე დაგიტოვე ღია კარები და წამოვედი წვიმაში უხმოდ... |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |