ნუგეშის სიტყვას შევთხზავ რაიმეს.

წამალს, მალამოს, თუ რამ მიშველის.

სიზმრად ვიხილე ერთხელ წამიერ

თოვლისფერ ქალის თმები გიშერი.

ელვად იმისი წელი კენარი

გადამეგრიხა მკლავებზე წამით,

ღამე ბზინავდა როგორც მელანი

და მიზავებდა იმ სიტკბოს შხამით.

ვინ მიიტაცა მაისის ცისკენ

თავბრუდამხვევი ზმანება თეთრი,

ვარსკვლავებს მიღმა ვინც ისევ მიფრენს

და უცხო ნათელს თოვლისფრად ერთვის...

დასრულებულა იგავ-არაკი

და სიზმარს დავცქერ ამ სისხამ დილას,

როგორც დასცქერდა ერთი გლახაკი

ერბოთი სავსე დამსხვრეულ ქილას.