დე, ასე ქროდეს, ქროდეს და ქროდეს, ფრთებდაგლეჯილი ქვითა და ქვიშით... მე მინდა ჩემგან სახსოვრად გქონდეს ამ ქარის უცებ ჩადგომის შიში. არც ღვინის ბრალი... მეც ვგრძნობ და ვიცი, თუმცა ხეები გვანან დღეს მთვრალებს და მტკვარიც თითქოს შიგნიდან იწვის. ზეცას იკლებენ ვაით და ვიშით. და მაინც, ჩემგან სახსოვრად გქონდეს ამ ქარის უცებ ჩადგომის შიში. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |