რა კარგები ვართ გაშლილ სუფრასთან! რა კეთილები, რა ლამაზები; რა ნაზები და მიმტევებლები, რა ვაჟკაცები, რა მამაცები... ერთიმეორეს, რას არ ვპირდებით, ვკოცნით, ვეხვევით, - ნუთუ, ო, ნუთუ ეს ის კაცია, მე რომ მხვდებოდა პირგამეხებით? ამ ლხინში, როგორ შევხარით სუფრის ანგელოზს და - როგორ გვიყვარს ჩვენ ერთმანეთი! და - როგორ გვიყვარს ჩვენ საქართველო! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |