ვინ მოგისაჯა სულ ჩრდილი, ჩრდილი... 

გზა ეკლიანი და უსასრულო?! 

სულ ბეწვის ხიდზე როდემდის ივლი, 

ყოფნა-არყოფნის ჯვარზე გაკრულო?!

რად ვერ ამაღლდი, სიკვდილს რომ სძლევდი, 

სისხლით რომ რწყავდი 

მთა-ბარს, ველ-მინდორს?! 

ბედუკუღმართი ეგ შენი ბედი 

სულ ბეწვზე როგორ უნდა ეკიდოს?!

რად ვერ დათრგუნა უკუნი შუქმა, 

როდემდის უნდა გვცდიდე იღბალო?! 

მე დავიღალე და ღმერთმა ნუ ქნას, 

შენც, საქართველოვ, 

შენც დაიღალო!