მრავალ მხარეთ მოგზაური,

მისავალზე ძველი ცხუმის

მიდის ერთი მეზღვაური,

მღერის და ბედს არ ემდურის.

მეც გემზე ვარ. უამინდო

ნისლი ჩემთვის არის მდელო,

აფხაზეთო, აფხაზეთო,

სულზე უფრო საყვარელო!

მშვენიერი ირგვლივ არის

ლურჯი წყალი, მწვანე ქედი,

და პონტიის არემარეს

შვენის გემი „აფხაზეთი“.

ყოველი მხრივ საიმედო

ღუზათა სჩანს კვალი-ლელო...

აფხაზეთო, აფხაზეთო,

სულზე უფრო საყვარელო!