- ჰეი, საით მიდის მდუმარე ლაშქარი,

სისხლიან აბჯარში მჯდარი,

არაგვის ტოტივით დამშრალი,

ფეხქალამნიანთა ჯარი?

- ბატონი არ ჰყავდათ ერთგულებს მეფეთა

და ლაშქარს მედროშედ ვინ უდგას თავში?

- სამასნი არიან… და სამას ლეგენდას

შავი ანგელოზი მიუძღვით ცაში…

მამულო, ეგების საფლავშიც ფხიზლობდნენ

ლაშარის, ლომისის, გუდანის ყმები,

შეგუებულნი მარადისობას,

როგორც ქარქაშებს ხმლები…