საქართველო მოვიარე,

ვადიდე და ვაძლიერე;

ზღვის ოდენა შაირები

სტვირით გავაქვეყნიერე.

დედა-ენაც გავამდიდრე,

კილო გავუმშვენიერე;

გავატკბილე, გავათაფლე,

გავამადლნაყოფიერე;

ტანჯულს გული მოვუშაქრე,

მკვდარი მოვასულიერე;

ჭკვიანს გონი მოვუმატე,

უფრო გავამეცნიერე;

უნუგეშო ვანუგეშე,

უჭკვო მოვაგონიერე;

ვაჟი კაცსა ვაჟკაცობის

წადილი გავუძლიერე;

ლაჩარი გავალომგმირე,

უგრძნო გავაგრძნობიერე;

მრუდს ღალატი შევაზიზღე,

გულქვა გავალმობიერე!

ვირს წიხლი მოვაშლევნე,

ბრიყვი გავაგულხმიერე;

ეშმაკს გული დავუდაღე,

უღვთო მოვაღვთისნიერე;

მტრობა დავწვი, დავანელე,

ძმობა გავაგულძლიერე;

მშვიდობას თაყვანი ვეცი,

კეთილი ვაბედნიერე;

სიყვარული გავამეფე,

მადლი გავასახიერე;

მოძმე მოძმეს შევაყვარე,

გავაკეთილგონიერე;

ერთობა და სიყვარული

გავუმრავალჟამიერე...

ეგრე, სტვირო, ჩემო სტვირო,

უკარ და იღვთისნიერე:

ავი-მავნე შეარცხვინე,

კარგი მოიმადლიერე,

მძინარას ძილი დაუფრთხე,

უქმი გაასაქმიერე!..