მხოლოდ ცეცხლია,

მხოლოდ წვაა,

მხოლოდ ლექსია,

მხოლოდ ჰიმნია,

ჰიმნი დასთა,

ასთა, ათასთა -

საქართველოში ხანში შესვლა უმძიმესია,

ქართულ მიწაზე უნდა იყო სულ ახალგაზრდა.

სიცოცხლის ეშხით,

კაცმა რომ თქვას,

ყველაზე მეტად,

ყველაზე ნაღდად

გულს ვიჯერებთ

ჩვენ, პოეტები  -

დაფნის, პატივის,

სიყვარულის ხვეჭა და ხვეტა,

ვარდ-ყვავილები, ფარდაგები,

ოქროს ეტლები,

გაზაფხულები, აპრილები,

სულის წამღები;

მიწის გულიდან აფრენილი

ცაში ბაღები;

შავ კლდეებიდან მოვარდნილი

ვერცხლის წარღვნები,

მთაგრეხილები, მწვერვალები, იალაღები

მხოლოდ ცეცხლია,

მხოლოდ წვაა,

მხოლოდ ლექსია,

მხოლოდ ჰიმნია,

ჰიმნი დასთა,

ასთა, ათასთა...

საქართველოში ხანში შესვლა უმძიმესია,

საქართველოში უნდა იყო სულ ახალგაზრდა.