უილაჯო, ფიქრებში გახვეული,

დავწანწალებ, როგორც ქუჩის ირაო;

სიმშილი მკლავს, აღარ მომდევს სხეული,

ვის მივმართო, ვის რა დაუგირაო.

ერთად ერთი ჩემი ავლა-დიდება

ლექსებია (ვფიცავ პატიოსნებას);

მაგრამ იგი ფულზე არ იყიდება

და საკვებად მრჩება ისევ ოცნება.

ნუღარ ოხრავ, სულო ჩემო, იხარე,

დღეს სადილად ლხინში ვართ მიწვეული;

რაც დაგაკლდა ჟინი ერთად იყარე, -

შენ იქნები თამადად არჩეული.

მხოლოდ ფრთხილად, ღვინოს არ დაეძალო,

(რას იცინი, მე კი არ გეხუმრები)

დინჯად იყავ, არავის აეშალო,

შენებურად არ დალანძღო სტუმრები.