ო, რა წყალია, რა მიწაა, რა ჰაერია,- მითხრა მოვალო, არ მოვიდა, გზა აერია. დიდი იყო ალბათ ცდუნება, მარტო დარჩენილს დაავიწყდა შინ მობრუნება. აღარ სჯერათ, აღარც ელიან,- ო, რა წყალია, რა მიწაა, რა ჰაერია!
ვაი იმდენად
ან იქნებ უკვე
პოეზიის გვერდი • • •  • • • მორის ფოცხიშვილის პოეზია |
