პირველი თითი ცერა თითია,

მოწონებაა მისი იდეა,

მაგრამ ბოლო დროს (ვამბობ ხუმრობით)

მთლად გაზარმაცდა უსაქმურობით.

მეორე თითი არ ერიდება

არც ქნევა-კაკუნს, 

არც მითითებას,

მესამე თითი თუმც მაღალია,

მისი სილენჩე არ ახალია.

მეოთხე გახლავთ ცოტა ჩერჩეტი,

ოქრო იზიდავს, თუნდაც ბეჭედი,

ნეკი იქცევა ცოტა უზრდელად,

უფროსს დროდადრო ყურში უძვრება.

ჩვენი საქმეა ხელის მოწერა,

ან აღზევება, ანდა მოცელვა.

მოკლედ ცალ-ცალკე 

ყველა სუსტი ვართ,

თუ შევიკვრებით, 

მაშინ მუშტი ვართ!