მე რუსთაველზე შენს მძებნელს რამდენჯერ დამღამებია, შენთვის უთქმელი ლექსები მითქვამს და გამხარებია. არ გითქვამს, შენსკენ მოვქროდი, წამი არ დამხანებია.
ჩრდილი რომ აგდევნებია. შენი ღიმილის ძებნაში რამდენჯერ დამთენებია.
სულაც არ მინდა ვიცოდე, იცოდე, დროა, იცოდე, თუ ვცოცხლობ, შენით ვიცოცხლე!
ლახვრები დამძგერებია, გული ჯავრისგან მოკლული ანაზდად ამძგერებია. რამდენიც შემოგიხედავს, სიცოცხლე გამგრძელებია! |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |