ჯერ იყო სიტყვა, რადგან სიტყვა დედაა ღმერთის,

სიტყვა ინახავს გონჯს და ლამაზს, ბოროტს და კეთილს,

სიტყვაში ბუდობს რაც კი ვიცით ანდა არ ვიცით,

რაც კი ოდესმე განგვიცდია ან არ განვიცდით...

სიტყვის ძუძუს სწოვს აზრიც, სასოც, რწმენაც, ოცნებაც

და სიტყვას, მხოლოდ სიტყვას ძალუძს მკვდრის გაცოცხლება,

მაგრამ თუ სხვებმაც დაინახეს, დროზე თუ ითქვა,

სჯობს თქვა და მოკვდე, ვიდრე გულში მოიკლა სიტყვა!