ამ დღემაც ისე ჩაიარა

უხმოდ, უბრალოდ,

სულში დატოვა ღრმა იარა

გაჰქრა უკვალოდ.

ვერ შეველიე საწუთროზე

დღითი-დღე ჩივილს,

წლები მიდიან ემატება

ტკივილი ტკივილს.

გულში ჩამიქრა სიხარული

გაჰქრა მზის სხივიც,

სულის სიღრმეში

ბინდისფერი ყორანი ყივის.

უფალო მიხსენ,

კვლავ ამინთე გულში სანთელი

და სულს მომფინე

შორეული სივრცის ნათელი.