უკარებელი. მიზანტროპი. ტანდაყუდრული. ხავსისფერ კანზე მზის ხაოთი სქლად მოწვეთილი. სოფელში ცოცვით მკერდზე თეთრად გადაცვეთილი, ჩუმი. გვერდულა. ალმაცერა. ცქერაქურდული.
მუხის წყალიან ფუღუროში გადამუდრული. ქოსა. თვალკუსა. ლორწიანი. ცხვირდასუდრული. სოფლის ავიზნით ცხარე ტვინში ხშირად წყვეტილი.
მაგრამ პანის ჟამს ცნობ ყველაფერს ასე ფარსაკათ: როს ნაწვიმარზე მზე იშლება ნელი თაყვანით. –
ხის სენაკიდან მალვით ზემო ამოცოცდები - და შეუდგები ღვთის დიდებას მკვახე ყაყანით. |
პოეზიის გვერდი • • • ![]() |