პატარა თოვლის ფიფქის მეშინია,

სამყარო კივილამდე  შეშლილია,

სამყაროს უმეცრება არ თმობს.

იუდას  საცალფეხო ბეწვის ხიდზე

ცხოვრება თავდაყირა  დგება.

ობოლი სიყვარული შევიხიზნე,

მუდმივი წამება და ვნება.

სიცოცხლე უსაშველო ტკივილია,

სიკვდილი  უმეტესად შვება,

სისხლის საუკუნე მიილია,

სულის წაწყმედისა დგება.

მიწა ხორცის გახრწნამ გადარია,

ზეცამ სულის კვდომა იგრძნო,

ღმერთო, შეგავედრებ ადამიანს!

ღმერთო, მომისმინო ვინძლო...