ჭადრის ჩეროში შემხვდა პოეტი,

წრფელი ლექსის და სინდისის მწყემსი,

ლოცვად დამდგარი განმარტოებით,

უერთგულესი ღვთიური წესის.

"მე ახლა ძმაო გაზეთებს ვყიდი,

შვილებისათვის ლუკმაპურს ვეძებ,

მტკივა იმედის ჩამტყდარი ხიდი,

შავი ფრინველი მიკორტნის ბეჭებს.

ალბათ იმასაც ჩემსავით შია,

გამოლევია ღონე და ძალა"

- თქვა, მოარიდა ნაბიჯი ჭიას

და ნაღვლიანი გაუყვა შარას.